Dag 22: Chicago - Fort Wayne, 206 km.
Weer zere knieën! Voor Chicago begon de ellende. Mijn maatje Bert had bij de verkeerslichten steeds groen licht en ik net geel. Ik moest dus iedere keer stoppen en omdat mijn navigatie haperde moest ik steeds het gat dichtrijden en zonder navigatie doe je niets in de USA (van richtingaanwijsborden hebben ze nog nooit gehoord). Daarbij heb ik mijn knieën weer te veel belast. Zere knieën, gecombineerd met de stress van het verkeer en het ratelen van mijn kettingwieltje, ik besloot de SAG wagen te bellen. De afgelopen twee dagen heeft de Mango op de auto van David gestaan. Morgen ga ik het weer proberen.
Chicago was mooi, vooral 'on the Waterfront', veel dure huizen. Het meer - Michigan Lake - is groot, groter zelfs dan de Noordzee.
Vandaag (donderdag, dag 22) rijden we door Amishgebied. Amish zijn van oorsprong Zwitsers en ze spreken een soort Duits. Ook moeten ze niets hebben van de moderne tijd, dus geen elektriciteit en internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten